جشنواره 31

سه فیلمی که در جشنواره دیدم . . .

هیـــس، دخترها فریاد نمی زنند . . .(پورانِ درخشنده)

فیلمی که حیف شده است.ایده اش خوب است و نو(تجاوز به عنف).اما چه فایده؟ فیلم پر است از بازیهای بد.دیالوگ های بعد، حدودا" بیست دقیقه سخنرانی در مورد پایمال شدنِ حقوقِ زنان.موسیقی که بر فیلم غالب شده.نتیجه؟ یک فیلمِ ضعیف رو به متوسط و غیر قابل اکران در دانشگاه.ای کاش پوران درخشنده چند بار سکوتِ برّه ها را میدید تا متوجه میشد که واقعا" لازم نیست که بیست دفعه نام فیلم را درطول فیلم بیاوری تا تماشاگران متوجه شوند هیس... یعنی چه، و شاید متوجه شود فیلمِ فمینیستی یعنی چه.                                              

قاعـده ی تصـــادف(بهـنامِ بهزادی)

با اینکه درباره ی الی...را، قبل از خودش داشته است و الگویِ فیلم ما را یاد فیلمِ فرهادی میاندازد اما متاسفانه فیلمِ ضعیف تریست.ظاهرا" مضمونش گسست بین نسل هاست اما پرداختش عمق پیدا نمیکند.بازی هایِ فیلم خوب است. دوربین رودست هم بعضی جاها خوب است بعضی جاها نه.مشکلِ اصلیش نیم ساعت آخر است.یک فیلمِ متوسط رو به ضعیف و قابل اکران در دانشگاه.

دِهــلیـــز (بهروز شعیبی)

یک ملودرامِ اجتماعی.اولین فیلمِ سینمایی بهروز شعیبی بعد از چند تله فیلم.با بازی متفاوت و خیلی خوب رضا عطاران.همینطور بازیگر خُردسالِ نقش اولش.کارگردانی خیلی خوب برای کار اول (شاید تجربه های دستیار کارگردانی کارگردان های صاحب نام، مثل؛حاتمی کیا و ... بی اثر نبوده باشد). نتیجه؟ یک فیلمِ خوب و قابل اکران در دانشگاه.می توان به شعیبی امیدوار بود.می توان کنجکاوانه منتظر فیلم بعدیش ماند.